กลับบ้านคราวนี้ กลับกะรถไฟ เรื่องมันมีอยู่ว่า
ตั๋วรถทัวร์ไม่มี <-- ไม่ยอมจองล่วงหน้าเอง

ตื่นเช้ามาวันที่ 9 เมษา เพิ่งสำนึกได้ว่า ต้องหาทางกลับบ้านแล้ว
โทร.หาบ.รถทัวร์ แต่เค้าบอกว่าตั๋วเต็มถึงวันที่ 11 ตอนนี้ มีแต่ตั๋วของวันที่ 12 โอ้ว

โทร.หาพี่ (ลูกพี่ลูกน้อง) พี่เค้าบอกว่ามีตั๋วรถไฟอยู่พอดี เป็นรถไฟตู้นอน แอร์ โชคดีเจงๆ
บอกให้ไปเอาตอนเย็น ไม่มีสิทธิ์เลือกวันกลับแล้ว เหอๆ กลับมันวันนี้แหล่ะ

ไปกินข้าวเที่ยง กลับมาจัดของ เล่นนู่นเล่นนี่ กว่าจะเสร็จก็บ่ายสามกว่า รอเกือบสี่โมง
ไปขึ้นรถตู้ลงจตุจักร แล้วขึ้นรถไฟ(ใต้ดิน) มาลงหัวลำโพงเลย กินข้าว รอ อ่านหนังสือ รอ

ตั๋วราคา (เลขที่ออก) 698 บาท

ขึ้นรถ ทุ่มครึ่ง รออยู่นานกว่าจะออก รถไฟเติมน้ำมันอยู่ อยู่ตู้สุดท้ายเลย มีแต่ฝรั่ง แล้วก็เด็ก (เสียงดัง - -")

พอขึ้นรถมา ก็นั่งอ่าน "เราหลงลืมอะไรบางอย่าง" <-- ซีไร้ท์ 51 อ่านไป หนุกดี แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่
อ่านไปอ่านมาก็หลับ หลับได้ประมาณชั่วโมงนึงก็ตื่น เพราะมีคนขายของ เวรกรรม ขายไรอีกฟะ จะนอนแล้วเนี่ย พอตกดึกก็หิว คิดว่า ทำไม่ขายของอีกหว่า หิวแล้วเนี่ย เหอๆ หลับอีกที่จริง ๆประมาณเที่ยงคืน ตื่นตีห้า ปวดหลังมาก เป็นไรไม่รุ ตอนแรกเหมือนจะลุกไม่ไหว (ไม่ได้เป็นครั้งแรก เคยเป็นมาแล้ว) แต่ก็ลุกได้ ไปนั่งอ่านหนังสือต่อ ได้เรื่องนึง จนจบเล่ม หยิบ "แวะมาเยือน" มาอ่านต่อ อะไรเนี่ย หนังสือวิชาการชัด ๆ (น่าจะสำหรับเด็กป.ห้าป.หกอ่านมั๊ง) เกี่ยวกับ โลก อวกาศ แล้วก็อะไรต่อไม่รู้ เพราะเลิกอ่าน และก็นั่งหลับจนถึงสุราษฎร์เลย ดีนะที่ตื่น ไม่งั้นนั่งไปไหนต่อไหนแล้ว

กลับบ้านด้วยรถเมล์ เขียนยังไงอ่ะ รถเมล์ รถเมย์ - -" ไม่รู้

ถึงบ้านประมาณ 11 โมง ช้าขนาดนี้เชียวเหรอ กลับมาและก็นอน ตื่นมากินก๋วยเตี๋ยว กลับมาเล่นคอม ไปซื้อของกับแม่ กลับบ้านนั่งดู Tv อาบน้ำกินข้าว + ดู Tv ไม่เห็นมีไรให้ดูเลย มานั่งเขียน Blog เดี๋ยวก็นอนและ

พี่กลับมาพรุ่งนี้
ตอนนี้ผมยาวมาก เกิดมาไม่เคยยาวขนาดนี้มาก่อน เกรดยังออกแค่ตัวเดียวเอง ออกช้างี้ไม่ต้องออกเลยดีกว่า ฮ่าๆ อ่านหนังสือต่อนิดนึง เดี๋ยวก็นอนแล้ว

วันนี้คิดโดเมนออกแล้ว ว้าวว คิดเป็นเดือน pizid.com ค่อยมาบอกความหมายวันหลัง